شماره ی دوازده

اطاق شماره ی دوازده

برای بیان این مسئله، پیس اساتید که باهاشون کلاس هم داشتم و راحت ترم هم، تو دیوار ترینم. چه برسه پیش استادی از دانشکده‌ی دیگه ای. نه می‌دونم چجوری بیان کنم، نه میدونم چجوری رفتار کنم، همزمان دلم نمیخواد از نظر استاده بی‌سواد به نظر برسم اما هستم و نمیدونم چه کنم.

فوقش فکر می‌کنه چه بیسواد! چه مسخره! همین دیگه. نمیمیری که.

+ نوشته شده در  شنبه بیستم بهمن ۱۴۰۳ساعت 15:55  توسط شَلَمبات زده  |